Dikkat! Bu sayfadaki tüm girdiler turkcell ve isbankası aracılığı ile şahsıma sağlanmış e-imza ile korunmaktadır.

Beni koruyun!

Beni Koruyun

30 Aralık 2007 Pazar

Gün, Güneş, Sevda...


Yeni bir gün doğmak üzere...
Ben doğacak günü sabırsızlıkla beklemeye koyuldum...
Hava ayaz....Buz....Odamda tek başıma..Tütsülerimin yorgun kokusu, sade kahvemin acı direnişi, babamın horlamalarıyla karışık güzel ama fırtınalı bir sabah...
Hafif ezginin günlüğü çalıyor fonda...
Karışık bir kaç gün..Yorulmuş, bezmiş insanları çekip çıkarma çabası içinde geçirdiğim bir kaç hafta..İnatla üşüdüğüm bir kaç saat...
Aklıma sevgilim takılıyor..Zaten takılmasa olmaz...Napıyor diye düşünüyorum...Yorganının altına girmiş uyuyordur herhalde..Derin uykular..Yada oda benim gibi 3-5 nöbetlerine durmuştur..Tek farkımızsa onun asker olması..Gerçi benimde askerden bir farkım kalmadı:)))
Zaman sabaha karşı..Çok üşüyorum...
Ruhumun donduğunu hissediyorum adeta...
Özlemek değilde...Özlem değilde...Sevmenin çok başka bir boyutundayım...
Anılar yakamı bırakmıyor..
Herşey...
Bulutlara bakar, iki dakika sonra onunda üzerinden geçecek derdim..Şimdi bulut onun üzerinden geçermi, geçmezmi, onu bile bilmiyorum..
Gerçek sevgi bu olmalı...Nefes aldığını bildiğin sürece, sende mutlusun..O iyiyse sen daha iyisin..Biraz öksürse, grip paniği yapışıyor yakana..Hastamı, iyimi..???
Tatlı bela kısaca..
Önüne engeller çıkıyor..Öyle basit engeller değil..Ailen gibi engeller..Yinede vazgeçmiyorsun..Çünkü senden biri olmuş o insan..Senin canının parçası olmuş....Nasıl vazgeçebilirsinki???
Zaman çok tuhaf..Geçiyor..Geçtiğini biliyorsun..
Son uzak veya yakın..Ama son var, biliyorsun...O umutla yaşıyorsun zaten...
Sebepsizce haberlere ağlıyorsun..Ya ben olsaydım o kadının yerinde diye..
Ya o tabutun başında ağlayan ben olsaydım..??
Gözlerinden bir kaç damla süzülüyor..Sonra ağlamak için sıkıyorsun kendini..Birkaç damla daha..Sonra hepten kuruduğunu farkediyorsun..
Dünyanın düzeni sevgilerin zaman zaman hasret çekmesinden yana işliyor..Gerçekten de öyle..Hasret olmadan anlamıyor insan varlığın kıymetini...
Sabahları boş telefon ekranlarıyla bile uyanmaya alışıveriyorsun..Uzun uykulara yatıp, telefonun çalarmı kaygısına düşmeden..
Kutsal olan yolda gözyaşı da dökmek zor..Kutsal olduğunu bildiğinden isyanda edemiyorsun...
Alıştım..Öğrendim yalnızlığı da, hasreti de, sevdanın özlenmişliğini de...Hepsine alıştım..
Tek dileğim, rabbim hiçbirseveni ölüm acısıyla sınamasın..Araya aşılamayacak engeller koymasın..Tek dileğim gerçek sevenler kimse yüzünden ayrılmasınlar...Sevenleri ayırmayı başaranlarsa, ne bu dünyada, ne ahirette, gün yüzü görmesinler...!!!
Sevginizin, sevdiğinizin kıymetini bilin..Aranıza mesafelerin girmesiyle anlamanızı istemem...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder