Dikkat! Bu sayfadaki tüm girdiler turkcell ve isbankası aracılığı ile şahsıma sağlanmış e-imza ile korunmaktadır.

Beni koruyun!

Beni Koruyun

21 Aralık 2007 Cuma

Durgunluktur en büyük isyan...


Zaman tuhaf..Zaman insanlıkdışı bir zaman..
Artık nefes alamadığımı hissediyorum..Bunun ne aşkla nede sevgiyle alakası vardır kardeşim..
Basbaya ufaktan yolcuyum işte..Damarlarımdan geçen kanımın kirliliğinden bile hissedebiliyorum bunu şuan..Tedirginde değilim..Hasta olmaktan bile korkmuyorum artık..
Açık oynama kararı aldım..Hazır bu kararı almışken, birazda durdum..Durulmak istedim...
Cevapları aramaktan vazgeçtim...Soruları sormaktanda...
Kusuyorum artık bu hayatta olduğum için..Hiç birşey kalmadı gözümde...Mutluluk diye birşey yok..Olmuyor..Olamıyor...
Neden böyle oldum..Neden buradayım..Artık bulmak istediğim cevaplar bunlar...
Yaşamayan gerçekten bilmiyor..!!!
Küçüğüm, sorunlarımın olmasına asla müsade yok..Benim herşeyim var..Herşeyim..Her istediğim emrime amade oluyormu..??? EVET..O zaman mutlu olmak zorundayım ben...
Biraz durup düşüneyim..
Neyim var...??
+Bilgisayarım
+2 tane cep telefonum
+Kendime ait bir odam
+Evim
+Ailem
+Param
+Kameram
+Okulum
+Giyeceklerim..ve daha unuttuğum bissürü ıvır zıvır..
Neyim yok..???
-Duygularımı anlayacak bir ailem
-Gece korktuğumda yanıma yatacak bir annem..
-Dizine oturtup saçlarımı okşayabilecek bir babam
-Sevgime ve sevdiğim insana saygı
-Sözlerimi dinleyebilecek birileri..
-Düşüncelerimi önemli sayacak birileri daha
-Noktaların ve virgüllerin önemi
-Bazen sıkılabilmemin doğal birşey olması
Ve daha bissürü şey...Benzer durumlar..Benzer bakışlar..Benzer laflar...
Benzer ben..Kalıplarıma saklanan ben..Çıkamayacağım kadar daralmış duvarlarım..
İmdat diye bağırdığımda, sevgime, değerlerime karışanlar toz olmuş vaziyetteydi..
İş düzelmekteyken, herkes kapımı çalıp akıllar verdi..
Şimdi sustum..Şimdi dinleniyorum..Şimdi yalnızlığımın tadını doya doya çıkartma vakti...
Bana benden başka dost yokmuş..Fırtınalarda benimle boğulmayı göze alabilecek kişi, isterdim ailemden birisi olsun..Olmadı..O yüzden sevgime bu denli bağlıyım ben..
Yaşamak battı..Profesyoneller istedim..
Tam oldu dedim, balyoz gibi indirdiler beynime darbeleri..
Hadi kalk kalkabilirsen..Hadi beynini uyuşturma bakalım..Nasıl yapacaksın bunu?
Hasmımda, dostumda, sokaktan geçen yabancı gibi bildiklerimde bellidir..
Kimseye dur demem, geçme demem..Yapılan çok yapıldı zaten...
Savaş yeni başladı..Ey cemaati müslimin..Şimdi duruldum..Vursanızda duymam..
Ama savaşın en kızgın yerinde vuran canım olsa, bende vururum..Kızgınlığımdan olmaz..En gerçeğinden olur..Emin olun..
İşte ben birşeylere böyle değer verdim..
Sizde, sevmesenizde seviyormuş gibi yapın..İnsanlık hatırları için..
Lakin ben boğuluyorum..Aklınızda olsun...!!!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder