(............................)

Aşk biter,içi hüzün doludur.Bir yanın bittiğini kabul etsede,diğer yanın:
''belki daha yapılacak birşey vardır'' der.Öylece durup gözlerinin içine
bakarsın.Sana yeniden '' gel...'' demesini beklersin ama o söz hiç çıkmaz
ağzından.Gururlusundur,istenmediğin yerde duramazsın.Üstelik ihanet vardır
işin içinde.Ağzından: ''evet,bence de bitmeliydi bu aşk''sözcükleri çıkar
ama buna sen bile inanamazsın,
gururun sana oyun oynamaya başlar.Önce ''belki biraz zaman vermeliyiz
birbirimize''...
gururunun ucundan,köşesinden yemeye başlarsın.Öyle bir an gelir ki,''ne
olur ayrılmayalım'' demeye kadar vardırırsın.Bu sözleri nasıl söylediğine
inanamazsın.
Onun sıcaklığını hiç kimsede bulamayacağını bilirisin.
Kimse onun gibi gülemez,kimse onun gibi dokunamaz,kimseyi onun kadar
sevemezsin,bunlar içini sıkar nefes alamaz hale gelirsin.
Ne geceler gecedir ne uykular uyku artık,birkaç dakika huzurlu uykuya
hasretsindir.Uyuyamazsın ondan gelecek bir tek haberi umutsuzca beklersin.
Telefonun yanında kaç gece sabahladığını hatırlayamazsın.Beklemek ölüm gibi
gelir insana.
Aslında ölüm fikride pek garip değildir artık.Öylesine umutsuz kalırsın ki
ölümü te çare olarak görmeye başlarsın.Ölümle ilgili planlar yaparken bile
geri dönme olasılığını hiç aklında çıkaramazsın.Bu yüzden ölemezsin.Hayat
devam ediyordur ama bireşey hep yarım hep eksiktir.Yüreğin asla eskisi gibi
atmayacaktır.Başka aşklar seni kandırmayacaktır.Kiminle beraber olursan ol
onu her zaman
hatırlayacaksındır.yıllar sonra bile olsa bir gün sana ''gel '' dese nerede
ve kiminle olduğuna bakmadan ona koşacaksındır.Kahredici bir gerçektir bu.
Bunu bilmek çok daha acı verircidir.Katlanırsın çünkü; acı senin
kardeşindir.O kimbilir kiminle,hangi mutlu hayatın içinde yeni aşkının
tadını çıkarmaktadır.
Bunuda bilirsin...Bilirsin ama ayrılamazsın!...

Hande KARAN