Yakamoz

Küçücük ellerim vardı benim...
Savaşamazdım onlarda...Yapamazdım...
Büyüdüm...Büyüdükçe kendime duvarlar ördüm...
Hapsettim kendimi bir yığın dolusu karanlıklara...
Çıkmadım yarattığım hapisaneden dışarı..
Gözlerimi açmadım kötülükleri görmemek için...
Sığındığım her limana fırtına vurdu..
Battım...
Gök yarıldı, içinde kaybolurcasına ağladım...
Sevdim..Yakışıklı bir delikanlıya gönlümü verdim....
Gitti arkasına bile bakmadan..Gitmek istedi...
Kaldım..
Çocuk hayallerimi savurdum dört bir yana...
Duvarlarımı yıktım...
Kabuklarımı soydum kanaya kanaya..
Kahrımı kimse duymadı...
Kendi kaderimi yazmak istedim...
Yapamadım...
Sabah olmadı...
Güneşten kendime oyuncaklar yaptım..
Yandım....
Ateşi bedenime verdim...
Arınmak için...
Yandım....
Savurdum kendimi uzak yollara...
Gittim...
Ölesim tuttu bir şarkıda....
Öldüm...
Günah bir hayalde ölmeyi denedim...
Öldüm....
Sonra sıyrıldım.....Sıyırdım sabah olmayan gecelerimi bedenimden...
Biri aldı beni benden...
Sarıldı acıyan yaralarıma merhem gibi...
Nerden bilecek yanan ateşimi dedim...
Bildi...
Ellerini bana siper etti...
Gözlerindeki uçurumları sakladı bensiz yalnızlığıma...
Sevdim kahramanımı....
Kurtuldum...
Diplerden biyerlerden çekti ışıklarımı...
Işıklarım oldu...
Ölmedim...
Yanmadım...
Korkmadım...
Bir yakamozun karanlığına hapsettim onu ve beni...
Ay'dan bile sakladım...
Sevdim...
Günah değildi....Ayıpta olmadı......
Şimdi yakamozlarımda saklı umutlarım....
Sönmeyecek gecelerin yakamozlarında..........