Seni kimler aldı, kimler öpüyor seni?? Dudağında dilinde, ellerin izi var...!!!
Kısa süren bir çarpıntının ardından gelen heyecan gibi....Nabzın aniden yükselip, sonra tekrar düşmesi gibi....
Aşk için ne çok şarkı söylenmiş...Ne çok konuşulmuş vaktiyle...Hikayeler tutturmuşlar, türküler söylemişler...Aşk kim? Aşk nerede? Bulan olmuşmu?
Aşk, "aşkım"la başlayıp, nefretle bitebilen bir duygumudur?
"Beni sevme" ler, söylenen aşıklara nefret verirmi?
Gidenler aşk uğruna geri dönerlermi?
Bu kadar ihtiras kime peki? Bu kadar özlem ve acı, bu kadar kalp ağrısı, ve beyin sancısı........
Aşıklar, aşkını sevgisiyle büyütenler, vazgeçmeyenlerdir...Önlerine çıkan her engeli kırıp aşanlardır....
Aşıklar, dünyanın her yerinde aşklarının nabız seslerini işitebilirler....
Hep giderler, hep koşarlar, kaybetmemek için canlarını o yola rahatça koyabilirler...Canları cananlarından tatlı gelmez...Çünkü onların canları cananlarıdır...
Git dendiğinde, kalplerine yüklerler sancılarını...Yaşarlar...Akılları hep bir adım geride, yürümeye devam ederler...Sahte bakışlar sergilemezler...
Aşk insanoğluna tanrının cezası bir sancıdır...Kimi ömür boyu hissedebilir, kimi hiç hissetmeden günahsızca ölebilir...
Günahlar, yasaklar, yaşananlar hep bir hatıra olarak kalmaya devam edecektir....
Unutanlar gerçek aşıklar olamazlar...
Aşka delilik diyenler ise, tatlı bir duyguyu yaşamamış akıl hastalarının kelamlarıdır...
Yaşanmalı...
Her türlü günahıyla...Sevabıyla...Acısıyla....
Yenmeli o yemek...
Sonuna kadar....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder