Problemli insanlar neden sürekli etrafımda yaaa!
İnsanlar neden psikolojik sorunlarını kabul etmiyorlar diye konuşuyorduk bir arkadaşla...Gitgide çirkinleşen bir sıfat, hırçın, agresif, kıskanç tavırlar....
Herbişeyi üzerine alınmaya münasip bir takım arkadaş grubum var..Gruptan saymasamda...!!
Merak ettiğim birşey var...Paylaşılamayan nedir?
Dostluklarımız neden hayatımızda herşeyden önce geliyor..?
Bizim bir ailemiz, bir hayatımız, bir geleceğimiz yokmu?
Korkak insanların güçlü bir çehreye sığdırdıkları acizlikler karmaşasını anlayamıyorum..Neden insanlar kendileri gibi davranamıyorlar?
Büyüklere saygı nerede kaldı?
Herşey arkadaşlara adanmış kocaman hayatlar...Satılmış ruhlar...İki kuruşluk sevdalar...
Gururlarımızı unuttuk biz...Saygı değerlerimizi unuttuk..Herkesin yeri birbirine karışmaya başladı...
İnsanların psikolojik problemleri varsa onlara deli gözüyle bakılmaya başlandı...
Çağa ayak uyduralım derken sapıttık...Ortaya aptal insanlar çıktı...
Kitap bile okumaktan korkan, araştırmayan, hedefini bilmeyen bir yığın insan...
Nasıl birikecek tecrübeler bilemiyorum açıkçası...Saplantılarımızdan nasıl kurtulacağız, hatalarımızı, yalnışlarımızı ne zaman farkedip kabul edebileceğiz bilmiyorum....
Ortalıkta bu kadar çok sorun varken, insanlar şu bugün bunu yapmış, bak o bununla geziyor, amanda arkadaşımı kaybediyorum olaya bir el atmalıyım derken o kadar çirkin ve utandıran boyutlarda şeyler görüyoruzki...Alışkanlık haline geldi artık..Normal geliyor...
Fesatlık bir ruh hastalığıdır..Birşeye o kadar çok sahiplenirsinki, onun sürekli elinin altında olmasını istersin...Kaybetmeye başlayınca suçu kendinde aramazsın, "kimbilir hakkımda neler konuşuyorlar" demeye başlarsın...Peki bunu dedirtecek ne yaptın allahaşkına sen? Hiç düşünüyormusun, bir kere dahi aklına geliyormu, hatalıyım demek...Gelmiyor...Gelemiyor...Psikolojik problemlerimiz bunu dememizi engelliyor...
Aciz olduk!!!
Düşünmeye bile korkuyoruz...O kadar tez canlıyızki...Laf sokmayı beceri gibi algılayanlara burdan alkış tutuyorum...
Yalnız kalmaya ebediyen mahkum insanlar vardır...Onlar geceleri yatağa girdiklerinde vicdanlarındaki ağrıyı aşkın ateşi sanırlar saplantıları yüzünden...
Sağlıksız düşünceleriniz varsa, bunu kendiniz tespit edemiyorsanız şayet, en yakın psikoloğa gidin...
Psikologlar kimseye kafa raporu imzalamıyorlar...Onlar sizin hayatınızı kolaylaştırmak için çabalıyorlar...
Ve lütfen çevrenizi sağlıksız düşüncelerinizle kirletmeyin..Kimse sizinle ebediyen uğraşmaz....
Ve Kumrall bu yazıdan itibaren susar...
Not: Kimse üzerine alınıp kapımı aşındırmasın...Bu yazdıklarım kimseye hitaben değildir...Gördüklerim, yaşadıklarım ve birikimlerimden ibaret...Kimseyle yazdıklarım yüzünden uğraşmam...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder