Bir Anımız Geldi Aklıma

İyisimi biraz susalım...Derin derin....Nefeslerimizi birbirine karıştıralım...Kokumuz birbirimizin tenine sinsin...Uzun yıllar kalsın öylece...
Bir anım geldi aklıma...Kendi kendime uzun ve derin bir yolculuğa çıktım...Bursa manzarasına karşı oturdum...Kalbim haykırdı ben sustum bu sefer...Fena halde sürgün yedim!!!

Yorgunluk
"Kimbilir gece saat kaçtı...Uzaktan güneşin hafif ışığı ufuk çizgisine ince ince bulanıyordu...Umurumda bile değildi..Kocaman, eşsiz bir deniz tam önümde duruyordu...
Yalnızdım...Yalnız olmamam gerekirken yapayalnız...
Bütün gece stresle karışık koşmuştum 3 km lik bir mesafeyi...Hızımı alamıyordum..Denizin ıslak ve nemli havası saçlarımda, yüzümde, vücudumun her noktasındaydı...
Telefonum sürekli çalıyordu..Bense büyük bir buhranın içindeydim..Cevap vermiyordum....
Büyük bir kayanın üzerine oturmuş ağlıyordum...Ayaklarıma dalgalar çarpıyordu...
Yıl 2006 yazı...Ve ben kendimce büyük bir aşk yaşıyordum...Ve sevgilim askerde idi...
Sevmediğimi, aslında öyle olmadığını, hiç birşeyin benim sandığım gibi gelişmediğini bende bilemezdim...
Güvendiğimi sandığım adam kimbilir ne tür bir kazık atıyordu bana...
Zaten yeterince yorgun saydığım bünyem son çırpınışları içerisindeydi....
Tatile gelmiştim, dünyam adeta başıma yıkılmıştı...

Arkadaşımın aşkı
Birisi peşim sıra yaklaştı bana...O kadar kafam karışıktıki, korkmama rağmen bakamadım...Gelen koku oydu...Bir anda nasıl tanımıştım bilmiyordum..Ama tanımıştım işte...
Hiç birşey söylemedi...Yanıma oturdu...Yüzüme baktı...Ağlayan gözlerimi elleriyle kuruladı...
Tek harekette elini saçlarımın arasında dolaştırdı...
Belime dolanan kolunu hissettim...Şefkati hissettim..Uzun zamandır ihtiyacım olan birşeyi!!!
Arkadaşımın aşkında teselli buldum..Çok acımasızcaydı...
Belkide 5 saat..Kıpırdamadım bile...Gömleğinin sol yakası sırılsıklam olmuştu gözyaşlarımla...
Sadece bir geceydi kalışı..Sonra apansız çekti gitti...
Teşekkür bile edemedim...
Kaldığım yere kadar eşlik etti...
Soru sormadı...
Hiç konuşmadı...
Ara sıra, "hatun kısmı ağlayınca dayanamıyorum" diyordu...
Ertesi sabah çok aradım onu...
Arkadaşımın aşkı gitmişti...
Arkadaşım üzülmüştü...Haber bile vermedi diyerek yakınmıştı...
1 ay boyunca düşündüm...Hiç aklımdan çıkmadı...

Kokun tenime, kokum tenine...
Bir eylül akşamı gördüm onu..Arkadaşımla mutluydular...
Gözlerine bakıp Unut diyordum kendime...
Onlar mutluydular...
Sadece teselli etmişti beni...Belkide kendi kendime birşey sanmıştım...
Eylül akşamı bana "kokunu hiç unutmadım" dedi...
Bende unutamamıştım...

1 ay sonra sevgili, 5 ay sonra sözlü, 12 ay sonra eş olmaya karar verdik...
Arkadaşım tarafından lanetlendim...
O benim arkadaşımın aşkı...Hala....
Benim için o, arkadaşımın aşkı, ölümden döndürenim, kahramanım, sevdiğim adam....
Kokusu hep tenimde biryerlerde kaldı...
Hiç çıkmadı...
Benim kokum onun yüreğine işledi...Hiç çıkmadı...
Bunu yapan iki şişe parfüm...Bizi doğuran, dünyaya getiren....
Şimdi oda asker...Ve ben yine onu bekliyorum...Çıkıp gelecek, gözyaşlarımı tekrar silecek...Kahramanım olacak yine..."

Herşeyiyle bir tek onu sevebildim...
Ağlayışı, kaba halleri, göbeği, teriyle karışmış kokusu bile sıkıntılarımı atmama yeter...
Herkes her zaman böyle sevebilirmi?

Sen....
Yine kastıra kastıra yürüsen...Elimden tutup "ne bu halin!" desen, ağlayışıma dayanamayıp kapıları yumruklasan...Kavga etsek...Abuk sabuk konuları inada bindirsek...Ben yine bağırıp çağırsam, sen küfür etsen...
Sırf göbeğin yüzünden inat edip denize girmesen...Ben girip hava atsam...Müdahale etsen yine kıyıdan...
Yanınca sinirlenip herşeyi bir yana fırlatsan...Evden getirdiğim kremimle yanık tedavisi yapsam sana :)
Öpünce kalbinin attığını hissetsem yine...
O kara soğuklar, sıcak havalarda girecek bir delik arasak...Cafeler bizi bassa, çaylarımız yarım yamalak kalsa...
Parasızlıktan son sigaramızı paylaşsak...
Ben giderken gözlerin dolsa...Dayanamayıp evin kapısına dayansan...
Hayallerime karşı çıksan, sonra katıla katıla gülsen...Ben yine terliğimle saldırınca kucağına alıp sinir etsen beni...
Sokağın başına gelip şarkılar söylesen...
Hayaller kursak evimize dair...Bana heyecanla nasıl bir düğünümüz olduğunu anlatsan...
İki dakikada gelinliğimi, kına kıyafetimi, ve hatta saç modelimi seçsen..
Bu heyecanını tekrar gülüşünde hissedebilsem...
Keşke yine yanımdan biri geçerken beni diğer tarafına doğru çekelesen...
Oturup gökdere bulvarındaki liselileri seyretsek...
Güneş defalarca batıp doğsa....
Ayrıldığımızda illa bir bahaneyle arayıp, yinede özür dileyemesen...
Güneş gözlüklerini, mavi gömleğini ve hatta sakallarını özledim...
Biliyorum şimdi nöbete kalkacaksın...Yine isyan edeceksin...
Aramak isteyeceksin ama uyuduğumu düşünüp vazgeçeceksin...
Bense Bursaya bakıp bizi düşündüm...Bütün bunları düşündüm...
Seni seviyorum demek basit kaçar...
Sen benim için çok farklısın çünkü...
Seni kimselere değişemiyorum artık...
Gittin...Pekiştim...Büyüdüm...Derin yaralar edindim...
Onarılmayı bekleyen ama anlatamadığım yaralar...
Seni çok özledim sevgilim....