Dikkat! Bu sayfadaki tüm girdiler turkcell ve isbankası aracılığı ile şahsıma sağlanmış e-imza ile korunmaktadır.

Beni koruyun!

Beni Koruyun

20 Haziran 2008 Cuma

Ulaşırsın...Hiç şüphem yok..

Ne güzel estin gene kavak yellerim.....
"Penceremden bakıyordum...Gerçekten sıcak...
Giydiklerimiz üzerimize yapışıyor bu gece...Eh ne yapalım, olacak o kadar diyoruz, arka cepheye yöneliyoruz...
Neyseki esiyor biraz...
Sakin, sessiz, huzur dolu!!

Nereye gidiyorsunki?
Buralar bırakılırmı...Şuraya bak..!! Ayaklarının altında mükemmel bir şehir...Osmanlının ilk baş şehri...Ne sultanlar, ne hükümdarlar yürüdü bu yollarda...Nitekim, 'E günaydın kuzum' diyorum kendi kendime...Derin bir nefes...Birdahaa....Birdahaaaaa...
Ne takılmış olabilirki aklıma acaba?
Ah o telefonlar...Susmuyorlar...Boğuk, uykulu bir ses duyuyorum...
'Kardeşime bak be! Döktürmüş yine! Hangi zıkkımdaysan msne geliyosun hemen!'
'Eeee..Benn...Şeyy...'
ÇAT!
'Huzura doğru yürüyorum be kardeşim' diyecektim......
Kontör bolluğu içinde olan zengin arkadaşım, canım benim...Küfürrrrr!!!!
Neden böyleyim...Anında atıyor şarteller...Geri döndüğümde ise ileti yazmaktan kendinden geçmiş bulduğum sevgili arkadaşım.......
'İlaç al' dedi...Hadi ordan be..Sanki işe yarıyorda...
Azıcık huzura erdirseniz gerek kalmayacak zaten...
Bıçakla ekmek doğrarken geldi aklıma..Bıçakları seviyorum...
Anormal değilim...Anormalleştirildim....
Tutunamamak hayata, doğulan şehirlere....Hani o hastaneden çıkarken kulağıma takılan şarkıydı...
Tutunamadım ve canıma kıymaya kalktım...Zor olmuştu ama başarmıştım ya hani...
Felç olmaktan, yatalak kalmaktan korkmasaydım...!!!
Şimdi bakıyorumda geriye...Üç kuruşluk insanlara değermiydi...Nerdeler şimdi? Hayır hiçbiri yok...Olmadıkları gibi, bedduada aldılar üstelik...
Bana kim kaldı?
Candan kalan bir tek canım kardeşim var...(cx ;))
Neyse bunlar çok derin...Ve ayrıca lütfen kimse benmiyim falan demesin...
Yerler aynı, yazılanlar aynı, konular ve konuşulanlar aynı...
Hayat aslında böyle dolu dolu...Kimseye kırgın, kızgın değilim...
Dört aydır beddua etmiyorum...
Doğrular benim, hatalar benim, yalnışlar benim...
Herşey benim yani...
Bir çok konuda takipte olduğumu biliyorum en azından...
Güzel şeyler söylemek gerekirse...
Mezun olurken, her ne kadar üzülmemiş gibi davransamda, üzüldüm...Kötü kızlar iyi kızlar diye savaştığımız dört yılda, ne kadar saçma şey varsa yapmışız...Suçluda aramıyorum artık..Saçma geliyor çünkü...
Onurla her kavga ettiğimde, birşeyi çok iyi bildim...Benim beynimdeki bütün sinyaller ona ayrıntısı ile ulaşır...Sanırım bir biz kopamadık birbirimizden...
Sevgilim bütün muzurlukları yaparken, canımıda acıtsa, unutmadım yaptığı hiç birşeyi...Negatif ve pozitif...Kimse sancılı dönemlerde bir hastayı çekmez...Çekemez...Bıkar...Biyerde pes der...Gidiyorum der...Hep ben taş koymuşum...Ben zedelemişim ilişkimi...Çözüm bulmadan fevrilik yapmışım...
Kırgınlıklarım var...Sorumsuz insanlara, fesat insanlara, bahar bahçe olup arkamdan soğuk bir kış yaratan herkese....
Banada kırılanlar oldu..Bende melek değilim.......
Çok şey istemedim..Bir parça mutluluktu...Sonunda midem bulandı....
İşte o an Bursa'yı izlerken hep bunları düşündüm ben..."

Yine es kavak yellerim..Yine es...
Ilıcacık bir rüzgar olmanı tavsiye ediyorum...
Bana ulaşırsın...
Duştaki suyla...
Denizin kokusuyla...
Eski bir şarkıyla...
Belkide sadece minicik bir öpücükle...
Ulaşırsın...Hiç şüphem yok..Kavak yellerimm...Canım sevgilim.......

2 yorum:

  1. merhaba,
    duygularini bir insan bu kadar güzel ifade edebilirmi?
    bir nevi kendine terapi yaptigin gibi okurlarinada cok güzel paylasimlarda bulunuyorsun.seni web siteme ekledim.yazilarinin takipcisi olucagim.kutlarim seni!

    YanıtlaSil
  2. Teşekkür ederim Su hanım...Bir psikoloğun yazılarım hakkında böyle düşünmesi çok onure edici :)

    YanıtlaSil