Neler kaybedilir hayatta bir düşünün....
Psikolojik bir daralmışlık yaşanır....Çaresiz kalır insan, düşer, yaralanır, canı acır....
Aslında durmak gerekiyordur o an...Tek başına kalıp, sadece kendini dinlemek........
İnadına deva aranır...İnadına denize düşüp yılana sarılınır....
Pek düşünülmez o an için...Çaresizlik, yalnızlık sarılmıştır bütün kalbe, bedene, herşeye....
Kaybedilenler? Varlıklar? Alışılmışlıklar?
Korkuyorsun yaşamaktan, kaçıyorsun ve hatalar yapıyorsun ey insanoğlu..........
Hani o büyük aşklar, hani o sevmek uğruna dünyayı karşına almalar...
Nerede kaldı değerler....?
Hayatta yalnızca bir kez sevilir, bir kez sevişilir tutkuyla, bir kez uğurlanırken kafanı yastıklara gömüp ağlanır...Bir kez beklenir yollar.....
Herkes size deli diyebilir, herkes sizi ayıplayabilir, herkes yolunuza taş koymaya çalışabilir....
Onlar birşeyi hep unuturlar.......
Göz göze bakar...Yürek o an parçalanır...Anında kendini onarır...Yürek kıyamaz...Sarılmayı ibadet kabul eder ruh...Yürüdüğü, adım attığı yollara secde yapmak ister beden...Bütün uzuvları birer parça kabul edilir kendinden.........Bunu onlar bilmezler.........
Bu başka bişeydir işte....İnsan herşeye daha bir hırsla sarılır...Hayata, yaşamaya, iyi olmaya, mutluluğa...
Düğünler dernekler kurar beyin...Öyle hevesli bir mutluluktur...
Bazen herşey düşer ama, ait olunan yere geri dönülür...
Bozmak isteyen olursa sınır tanımaz bünye...Alır eline bir satır, herkesi doğrar...Bu derece psikopat olmaktır aşk...
Herkes bilemez bunu...Kimse durduramaz aşkı...Hiç kimse........
Kaybetmeyelim....Sımsıkı sarılalım inandıklarımıza, kimseyi tanımayalım, engel kabul etmeyelim......
Nitekim korkmak tamamen acizliktir.....
Kaybetmeyin.....
................ Canım Aşkıma :) ................
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder