Durup düşünmek gerek bazen...
Rahatlıklar, rahat davranışlar, düşüncesizlikler diyarı bu yaşadığımız...
Kimine göre aşırı kaprisli, kimine göre verdiği kararların peşinden koşan, kimine göre tanımadığı yüzlere sabahlara kadar destek olan bir ben.....
Bazen korkarsınız...Hani bazen güvenerek güvenmedikleriniz vardır...Telefonu kapattığınızda ufak bir gülümseme açar yüzünüzde, İFADESİZ!!
Şimdi sorsalar bana, senmiydin o fesat diye...Evettt derdim....
Yoruldum sırayla kaybederek devam etmekten, tek nedenden!
Nedense silemedim tek kalemde, belki gözlerim kamaştı...
Doğru dürüst alınamayan kararların sonucudur...Kızmıyorum kimseye....
Kendime acımadımki insanların bana saygısı olsun....
Kimse bilmedi, kimseyi üzmedim..Mutluyum...
Tek bir ağızdan söylenenlerin karşısında durmadım...Duramadım...
En sonunda düşen ben oldum...Mutluyum...
Yinede kurtuldu bazı parçalarım...
Yinede sevdim...Hiç bıkmadım abicim, ben böyleyim...Kimseyi hakettiği değerin altına veya üstüne koymadım...Kabul edebilene...
Şuan boşum..Bomboşum...
Hayat inansın...Hayata güveneyim ben...
Yine gitsin, sönsün kısık alevli mumlar..Umurumda değil...
Fitili ben ateşledim...Fitil beni ateşlemediyse sorun yok...
Kendime çok kızdım bugün...Kendimi çok hırpaladım..Yinemi dedim, yinemi ettin o salaklığı...
Şimdiyse sustum...Uyumadan koydum takkeyi önüme..Kim neymiş bi tarttım...
Yarın okuyacak 3 kişiden birine, selam olsun, dediklerini uzunca düşündüm merak etme...Sonuç senin dediğine vardı canım...Genelde olduğu gibi..
İyi geceler şehir...
Biz uyuyoruz :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder