Ah canım blogum, seni öksüz, seni birçare bırakan ben...Gözüm çıkmasın inşallah....
Yazacaklarımı toparlayamıyorum şu sıralar. Güzel bir kışın son demlerini vuruyoruz şehircenek. Çok soğuk. Böyle nasıl desem, içimdeki çok salak bir acı var, sürekli ağlamak istiyorum. Ölümle ilgili saçma sapan rüyalar görüyorum. Bişey yazdımdı geçenlerde, onun etkisinde kaldım. Sevgilimden uzaktayım. Onu görmek için çok berbat bir yolculuğa katlandım. Zaten 24 saat görsem her gün, yine doyamam sevgili ormantik ayıma, karıcım diye hitaplarına, ve 2 buçuk senenin sonunda yeni yeni aşık olmuş boyluma, posluma, canıma, cigerime....
*Şu forwad mailler beni kasmaya başladı. Tamam bilgi paylaşmak, resimidir, dökümanıdır, falanıdır-filanıdır, iyide...artık saçmalayanlar hat safhada. Yaptığım salaklığı anlatıyorum iyi dinle!
Ablamlardayım, yerde oturuyorum, önümde halının üzerinde lap-top...Maillerime bakıyorum, aynı anda sütlaç yiyip, bacağımdaki kızarıklığı kaşıyorum falan. Bir mail gelmiş ki, gönderen ampulcüdür, İslami bir adı var mailin, bende açtım bi bakiyim, silerim edalarıyla. Birden içinde arapça yazılı bir sure çıktı karşıma. O hırsla kaseyi yana fırlattığım gibi lap topu ya allah, bismillah diyerekten kafamın üzerine doğru kaldırdım! Şoktaydım. Odada yalnızca minik yeğenim vardı, çocuk şok oldu, öyyyleee baktı suratıma, lan ben napıyom dedim, gülümseyerek eski pozisyonumu aldım. Mailide sildim tabiki.
Bu duayı gönder, bilmem kaç saat sonra bişey olacak, biri inanmadı klozet bitarafına girdi, öbürü inanmadı kıçı yandı, diğeri inanmadı 7 cihanda 2 yakası kavuşamadı gibi saçmalıklar okumaktan sıkıldım. Benim ne arkadaşlarım var sıçarken bile bilgisayarlarıyla sıçarlar. Şimdi adam klozetin üstünde öyle bir mail okusa çarpılmazmı??
Herkesin dinini imanını şahsına bırakalım rica ederim. Kimseyi zorla hacı hoca yapamayız. Herkesin aklı fikri her bir boka ne güzel çalışıyor değilmi? Bunada çalışsın, çalışmazsada çalışmasın size ne?
Birde şu son zamanlarda çok fazla siyasi mesaj alıyorum. Hala ülke son 6 yılda süper yerlere geldi diye iddia eden varsa benle polemiğe girmesin. Biraz cahiliyetini yenmişse insan neler döndüğünü, hatta halkın gözleri önünde döndüğünüde idrak edebilir. Ben bana katmer katmer girmiş doğalgazı, elektiriği, köprüyü, suyu, yolu falan kolay kolay yemem. Bizim gibi en çok desteklenmeyi bekleyen kesim, öğrenciler, bazıları tarafından, yoldan çıkmış, aileleri tarafından önemsenmeden salıverilmiş ne idüğü belirsiz insanlar olarak sıfatlandırılıyorsa, gurup gurup hacılar hocalar hala bazılarımızın ne okuyacağını, nereye oy vereceğini, nasıl giyinip nasıl konuşacağını seçiyorsa ben böyle zorlamayla giydirilen din adı altında iş yapan insanlara insan demem abicim. Ancak yazıklar olsun ulan! derim.
Bu konuda çok doluyum. Bazılarımız farkında değil ama gidişat kötü. Birilerinin dur demesi lazım artık. Öyle çirkefler gördüm ki, mideniz marketlerden alışveriş etmeyi kaldırmaz. Öyle saçmalıklar gördüm ki şu gözlerle, o çok güvenilen adamlar neler neler kaldırdı bu ülkeden. Çok haşır neşir olmamalı, belki kendi kabuğuma çekilmeliydim herkes gibi. Yapamadım. Gençliğim ve kaynayan kanım hayatta aşktan meşkten dahada önemli şeyler var diyor.
O yüzdendir ki, ben siyaset hakkında kimseyle konuşmamaya karar verdim. Çünkü etrafta beyni yıkanmış, perdenin arkasındakini görmeyi hiç istememiş insanlar var bu topraklarda. Onlara acıyorum...
*Hiç ölümle yüzleştinizmi? Yüzleşen, son raddeye gelen insanlar bunu çok iyi bilir. Biyerlere gidersiniz rüyanızda. Başınızda sürüyle doktor sizi dünyaya döndürmeye çalışır ısrarla. Rüyanızda dayan diyen sesler duyarsınız. Biraz daha dayanırsınız. En sevdiğiniz mekan olur belki.
Ben orayı görmüştüm rüyamda. Şehrin göbeğinden akan dere...sevgilim karşımdaydı ve ağlıyordu. Gitmeyi ben seçmiştim ama onu görünce bunu yaptığım için çok pişman olmuştum. Gördüğünüz gibi dayandım ve kaldım.
Bugün aynı manzara oluştu ve gerçekti. Yanağımdan bir damla yaş süzüldü. O kötü gün geldi aklıma. O an her an ölebileceğimi hissettim ve aslında yanımızdakilerin kıymetin bilmiyoruz biz. Sarıldım ona...Issız adam, yada belkide işsiz ve gururlu olan erkeğime, içime çeke çeke kokusunu, doya doya sarıldım. Ben ölümle yüzleşenlerden yalnızca biriyim ve Allah kimseyi ölüm acısıyla sınamasın. Ben tatmadım, hiç bir sevdiğimi kaybetmedim ama, inanın aklıma gelince çıldıracak gibi oluyorum. Hayat çok karmaşık bugünlerde. Ve ben çok yorgunum sanırım...
Mutlu olmayı hak ettimmi, bu bir rüyamı sevgili blogum?
Rüyaysa dürtte uyanayım be!
Oy sakallarına gurban olduğum...!!!
*Son bir şeyi itiraf edip gaçacam, uykumda geldi zaar!
Bugünlerde tüm erkek arkadaşlarımdan nefret etmeye başladım. Yok kurban tiksinti değil, yada birşey olduğu içinde değil. Benim biricik kocam geldiğinden beri pek bi sadıkane birşey oldum ben. Ya normal arkadaş işte ama ne bileyim, saçma sapan şeyler ürüyor kafamda ve ben öylece kitlenip kaçıyorum mevzudan. Sevgilim ve babam harici bütün gavatlar bana böyle bir itici, antipatik gelmeye başladı bende anlamadım.
Tüm kankağğğlarım!!! Beni affedin emi, geçerse ben sizi ararım, geçmezse sırra kadem basarım anam!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder