Vah Carmenim Vah!-ve-Sevgilime Canım Feda!

ftgrf
*Carmen Electra...
Carmen bacı dün akşam Beyaz Show'da konuktu. Günler öncesinden reklamları verilmeye başlandı. Açıkça söylüyorum, ismini duymuşluğum dışında, kim olduğunu, nerelerde görev yaptığını bilmiyordum arkadaşım. İyiki de muhattap olmamışım. Hürriyet kelebekte bir fotograf galerisi var ki, tek gözüm kapalı bakabildim olaya.
Allahım bu nedir ya? Bu kadın kim, nereden gelmiş, kimi temsil ediyor, ne iş yapar, nasıl geçinir, bu pozlar ne, ben bunları yalnışmı görüyorum?
Bu kadın giyinmiyor evet. Her yanını kabak çiçeği gibi açmış. Soyunmuş sopunmuş, erotik dergilere pozlar vermiş, süzme süzme bakışlar, ye beni diyen ağız hareketleri...
Beyaza asıldı. Beyazda ona asılmak istedi aslında ama paparazzilerden korktu kanımca.
Ama inkar etmeyelim, Allah için hoş kadın. Güzelliğine güzel. Vücut falan maşallah. Ama şimdi daha doğru dürüst işler yapmış bir hatunu getirselerdi olabilirdi.
Gerçi oyunculuğuda varmış ama dergi pozları kafamda herşeyi bastırdı. Bunu yobazlık olarak almayın. Bazı konularda hassasım işte ne yapabilirim? Sevgilime bile "dün gece carmen electra vardı tv.de izledinmi?" diye sorduğumda, "hayır hayatım, uyuyakalmışım, kalktığımdada bitiş jeneriği vardı, ağlamak istedim" diyince orda ona kaynayasım geldi ama, mukadderat! Kadının her daim öyle bilinmesi, görüldüğü yerlerde o pozlarının akıllara gelip adrenalinlerin yükselmesi bile benim için ondan nefret etmeme yeter.
Bu yüzden bu kadından sevgililerinizi uzak tutun. Beyaza asılan, sizin sevgilinizi görse onada asılır, parasıyla değilmi? (Abarttımmı? :D)
ftgrf
*Bugün uzun zamandır yaşadığım en güzel günlerden biriydi. Bir özlem seli vardı ki sormayınız. Eh, hem sevgililer günü, hemde kavuşma günü olunca daha bi güzel oldu. Beklediğimden daha iyiydi.
Sevgililer gününde hediye alma işini bitirdik. İyi olan her çift birbirine birer armağandır zaten. Ama tek başıma geçirmediğim için mutlu oldum. Oysaki ben insanlara "sapsınız ama üzülmeyin" vaadlerini verirken... Olsun. Uzun süredir sevgilimle el ele gezememişliğin verdiği bir heyecan vardı, yine yalnız olsaydım üzülürdüm sanırım.
Biliyorum ki hiç bir zaman için okuyamayacak bu satırları ve asla bir blog yazdığımdan haberi olmayacak ama, ben onu ifade edemeyeceğim kadar çok seviyorum. Hayat bizi ayırana dek...demiştik ya hani, hani en zoruna bile göğüs germeyi öğrenmiştik, her üzüldüğümüzde başımızı birbirimizin omuzuna yaslamıştık... Çok entrika dönmüştü bizim hikayemizde, yinede diz çökmemiştik, yinede hayallerimizi yıktırtmadan gelmiştik bu günlere...
Canım sevgilim...
Bana verdiğin büyük sevgin, doğru sözlülüğün ve hatalarının bile arkasında delikanlı gibi durduğun için...
Göze alıp geldiğin için...
Benimle bir ömrü paylaşmak istediğin için..
Beni koruduğun, kolladığın ve sonuna dek sahip çıktığın için...
ÇOK TEŞEKKÜRLER...

O'na ithafen..

Ben
senden önce ölmek isterim.
Gidenin arkasından gelen
gideni bulacak mı zannediyorsun?
Ben zannetmiyorum bunu.
İyisi mi,beni yaktırırsın,
odanda ocağın üstüne korsun
içinde bir kavanozun.
Kavanoz camdan olsun,
şeffaf, beyaz camdan olsun
ki içinde beni görebilesin
Fedakarlığımı anlıyorsun
vazgeçtim toprak olmaktan,
vazgeçtim çiçek olmaktan
senin yanında kalabilmek için.
Ve toz oluyorum
yaşıyorum yanında senin.
Sonra, sen de ölünce
kavanozuma gelirsin.
Ve orada beraber yaşarız
külümün içinde külün
ta ki bir savruk gelin
yahut vefasız bir torun
bizi ordan atana kadar...
Ama biz
o zamana kadar
o kadar
karışacağız
ki birbirimize,
atıldığımız çöplükte bile zerrelerimiz
yan yana düşecek.
Toprağa beraber dalacağız.
Ve bir gün yabani bir çiçek
bu toprak parçasından nemlenip filizlenirse
sapında muhakkak
iki çiçek açacak :
biri sen
biri de ben.
Ben
daha ölümü düşünmüyorum.
Ben daha bir çocuk doğuracağım
Hayat taşıyor içimden.
Kaynıyor kanım.
Yaşayacağım, ama ,çok, pek çok,
ama sen de beraber.
Ama ölüm de korkutmuyor beni.
Yalnız pek sevimsiz buluyorum
bizim cenaze şeklini.
Ben ölünceye kadar da
Bu düzelir herhalde.
Hapisten çıkmak ihtimalin var mı bugünlerde?
İçimden bir şey :
belki diyor.
Nazım!