Evet, uykusuz ve erken kalkılmış bir günden tüm blogger halkına merhaba. Gözlerim ekranı zor görüyor. Ama ben araştırma ve soruşturmalarıma yeni bir şey ekledim, bunu burada, siz beni okuyanlarla paylaşmak istedim.Trt avaz tvde Aynadan Yansıyanlar adında bir tv programı yayınlanır, mutlaka denk gelmişsinizdir. 2 sene evvelinde Ali Şahin arkadaşımız, programa şarkı sözü gönderiyor. Ve sürpriz bir biçimde bu şarkı sözü besteleniyor. Besteleyen ise, Erhan Güleryüz.
Önce şarkıya bakalım... Sonra size Ali beyin anlattığı, şarkının çıkış noktasını, gönderilişini ve sonrasını anlatacağım. Ben severek dinleyeceğinizden eminim.
Bu mudur? Bence budur. Ben şarkıyı 2 sene önce dinlemiştim. O zamanlar programın kayıtlarınada ulaşılabiliniyordu fakat 2 gündür aramama rağmen, Aynadan Yansıyanların 29. haftası eksik.
Söz yazarımız Ali Şahin'le şarkının çıkış noktasını konuştuk, kendisi bir çok yere şarkı sözlerini göndermiş. Fakat tek çıkışı bu olmuş. Belki bundan sonra daha iyi işler yapar diye düşünüyorum ama bu konuda sanatçılarında duyarlılık göstermesi gerek. Bu tarz güzel şeyler yapan çok fazla genç insan var nitekim.
Ali arkadaşımız anlattı ben dinledim.
Şarkıyı bir anda çıkartmış, bir gün internet kafede öylesine takılırken arkadaşıyla hadi gönderelim birşeyler demişler ve göndermişler bu sözleri. Erhan Güleryüz'ün gözüne çarpmış ve bestelemiş.
Şarkının tanımı için şöyle diyor ali, duvarlar sessizdir, sırrını istediğin gibi anlatabilirsin onlara, vefasız dostların gibi elevermezler seni, derdine derman olamazlar belki ama seni sonsuza değin dinleyebilirler... İster onlarla dedikodu yap, ister en büyük acılarını yan, yinede farketmez. Belki duvarların en acımasız yönü soğuk olmalarıdır kim bilir?
Hepimize biraz acı gelmez mi aslında? Evimiz kireç kokar, belki izbedir, karanlık ve yalnız olmayı seçmişizdir. O ev ve o beyaz duvarlar nelerimize şahit olmamıştır ki? İnsanlara anlatmaya çekindiğimiz sorunlarımızı, gizlediğimiz gözyaşlarımızı...
Bir an küçük bir çocuk düşledim şarkıyı dinlerken. Oda kapısının sertçe kapanışı, ışığın kayboluşu ve yatağın kenarına çökmüş, ağlayan minicik bir çocuk....
Kalplerimiz, insanlara olan güvensizliğimizin sonucunda, çocukluktan gelen mutsuzluk ve gizli hıçkırıklarımızın paranoyak sendromlarına tutulmuş durumda. Kalplerimiz o beyaz ve soğuk duvarlara benziyor...
Şarkının en sevdiğim bölümü, "Bunca zaman yalnız sana açtım kalbimi, Ne yazıkki sonunda, kalbim sana benzedi" kısmı oldu. Bu kısım bana benziyor, kesinlikle...Benimde kalbim sonunda duvarlara benzedi...
Gelelim, program esnasında söz yazarımızın yaşadıklarına.
2008 yılında yayınlanan Aynadan Yansıyanların 29. haftası bölümünde Ali Şahin ile canlı yayın bağlantısı kuruyor Erhan baba :) Ali hala konuşmaların büyük kısmını hatırlamıyor. Erhan'dan bugünün anısına kalacak herhangi birşey istiyor. Erhan'da ona, program için yapacağı kasette bu şarkıya yer vereceğine dair bir söz veriyor. Fakat albüm teknik aksaklıklar, anlaşmazlıklar yüzünden çıkmıyor.Güzel bir gelişme, söz bestelenmiş sonuçta ve bence bıkılmadan dinlenecek bir parça olmuş. Umarım ilerleyen yıllarda bu şarkıyı Erhan'ın albümlerinden dinleyebiliriz.
İşte böyle sevgili okur. Ben müzik konusunda çok seçiciyim. Öyle herşeyi patır kütür dinleyemem. Ama bunu tuttum. Sizde tutun :)
Şimdi şarkıyı bilgisayarınızdada dinleyebilmeniz için size güzel bir indirme linkide vereceğim. İyi dinlemeler...
Buradan İndirebilirsiniz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder