Ne güzeldik biz...Sen...Ben...
Gülüşün avuçlarımın arasında sanki..
Sanki kapıları kilitlerdik üzerimize o sonsuz boşluklarda...
Öpüşürdük...Sevişirdik gözlerimizle...
Korkunç olsada etrafımız, hep sarılacak bedenlerimiz birbirimize aitti sanki...
Sen benim için bir iptin...Asıldım..Tutundum..Sana doğru tırmandım...
Tam dorukta gördüğüm manzara hem çok güzel, hemde çok yaralayıcı idi...
Gözlerini özledim...Teninin kokusunu özledim...
Bu aşk pis bir hastalık...Son 102 gün..Dayan yüreğim...
Dayanki ileride çıkacak her soruna karşı kuvvetli ol...
İşim çok zor...
Gene başa sardık...
Allah hayır etsin...Dicek başka bişey bulamıyorum...
Umarım bu sefer düzelir herşey...

Gurursuz kadının sonu ne olur biliyorum..
Salaklığım tuttu gene...!!!